Το οικονομικό έγκλημα και η τιμωρία του στην Ελλάδα

Του Νίκου Ε. Ηγουμενίδη*

Πρόσφατα, με αφορμή την ανακοίνωση του «πόθεν έσχες», άνοιξε και πάλι η ετήσια επαναλαμβανόμενη συζήτηση για τα «οικονομικά» των πολιτικών και λοιπών δημόσιων προσώπων. Ωστόσο, πρόκειται για μια ατελή συζήτηση, η οποία έχει χαρακτηριστικά περισσότερο προσέγγισης κουτσομπολιού, «ματιάς μέσα από την κλειδαρότρυπα». Σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί προσέγγιση ουσιαστικού ελέγχου της οικονομικής κατάστασης, ούτε απολογισμού προς τον Ελληνικό λαό. Μερικά παραδείγματα το επιβεβαιώνουν.

Ο Γιώργος Τράγκας κατέθετε «πόθεν έσχες». Με ποιο τρόπο ξέφυγαν από την πολιτεία τα περιουσιακά του στοιχεία που βγήκαν μετά τον θάνατό του στην επιφάνεια; Υπάρχουν άλλες παρόμοιες περιπτώσεις; Από τη συγκεκριμένη περίπτωση, τι συμπεράσματα βγαίνουν για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς; Ποιές βελτιωτικές παρεμβάσεις χρειάζονται στο «πόθεν έσχες» και πώς θα εφαρμοστούν από σήμερα και πέρα;

Η κ. Μαρέβα Μητσοτάκη δήλωσε ελλιπές «πόθεν έσχες». Δεν δήλωσε εταιρεία που διαθέτει. Δήλωσε έσοδα 850.000 € από πώληση περιουσιακών στοιχείων, αλλά δεν δήλωσε ποια περιουσιακά στοιχεία εκποιήθηκαν. Γιατί υπήρξε ελλιπής δήλωση; Γιατί δεν απαντά στα θέματα για τα οποία εγκαλείται; Ο σύζυγός της, κ. Μητσοτάκης, αν και ούτε ο ίδιος αισθάνεται την ανάγκη να δώσει κάποια απάντηση, κυβερνά και σε λίγο καιρό θα ζητήσει την ψήφο των συμπολιτών μας για να κυβερνήσει την Ελλάδα. Σε πόσες χώρες του «Δυτικού» κόσμου που έχει ως πρότυπο ο κ. Μητσοτάκης, θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Αποφεύγει τις απαντήσεις στην ουσία και ούτε λίγο ούτε πολύ, ισχυρίζεται ότι οι πολιτικοί του αντίπαλοι επιτίθενται στη σύζυγό του, προκειμένου να βλάψουν τον ίδιο. Σκευωρία λοιπόν των πολιτικών του αντιπάλων εναντίον του επικεφαλής της Δεξιάς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, με αφορμή τις τελευταίες δηλώσεις «πόθεν έσχες», κατέθεσε τροπολογία που αφορά τις ρυθμίσεις των δανείων των βουλευτών. Η ΝΔ την καταψήφισε. Αντί λοιπόν να ανοίξει συζήτηση για την χρησιμότητα της τροπολογίας του ΣΥΡΙΖΑ, για την επάρκειά της, για ότι άλλο χρειάζεται προκειμένου να «θωρακίσουμε» τις δηλώσεις «πόθεν έσχες» έτσι ώστε αυτές να εκφράζουν ουσιαστικά και το «πόθεν» και το «έσχες», η συζήτηση διακόπτεται βίαια, επειδή είναι σκευωρία εναντίον των βουλευτών της ΝΔ από τους πολιτικούς της αντιπάλους.  

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, το συμπέρασμα είναι ότι οι δηλώσεις πόθεν έσχες, δεν υπηρετούν το ρόλο για τον οποίο θεσπίστηκαν. Η αδιαφάνεια στο «πόθεν», η απόκρυψη στο «έσχες», η δυνατότητα κατάθεσης εικονικών και όχι πραγματικών στοιχείων στη δήλωση, όλα αυτά υπάρχουν. Και μάλιστα δεν γίνεται ουσιαστική συζήτηση, για το πώς θα μπορούσαν να εξαλειφθούν. 

Αν απομακρυνθούμε από το θέμα, εστιάζοντας στην μεγάλη εικόνα, στην οποία εντάσσεται και το πόθεν έσχες, καταλήγουμε στο κύριο συμπέρασμα: Το οικονομικό έγκλημα στην Ελλάδα, παραμένει ατιμώρητο. Πολλά, και μάλιστα καθημερινά θα έλεγα, είναι τα θέματα της επικαιρότητας που το επιβεβαιώνουν.

Σκάνδαλο Novartis. Η εταιρεία, για την δράση της στην Ελλάδα, πλήρωσε πρόστιμο στην Αμερική, περίπου 400 εκ. δολάρια. Ωστόσο, το ταγκό χορεύεται με δύο. Αν ο ένας οικονομικός εγκληματίας σε αυτήν την περίπτωση στην Ελλάδα είναι η Novartis, ο άλλος ποιός είναι; Πίσω από τη σκόνη που σηκώνει η φασαρία για σκευωρία του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων, για κακούς (παράνομους) χειρισμούς δικαστικών κλπ, ο όποιος άλλος παραμένει ατιμώρητος. Στο σκάνδαλο Siemens ποιοί τιμωρήθηκαν; Πώς βρέθηκε ο Χριστοφοράκος στο εξωτερικό; Ποιός ή ποιά Υπουργός τον «άφησε» να διαφύγει; Ποιοί τιμωρήθηκαν για αυτή τη φυγή–φυγάδευση;

Δεν θεωρώ απαραίτητο να συνεχίσω με άλλα παραδείγματα. Κάθε αναγνώστης σίγουρα έχει πολλά να προσθέσει. Όλα οδηγούν στο κύριο συμπέρασμα: Στην Ελλάδα, η φοροδιαφυγή, η φοροκλοπή, η φοροαποφυγή είναι «ενδημικό» φαινόμενο. Το «μαύρο» χρήμα κυκλοφορεί ελεύθερο. Έτσι οδηγούμαστε σε καταστάσεις που υπονομεύουν την κοινωνική πολιτική του κράτους και συμβάλουν στην όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Προφανώς υπονομεύεται κάθε έννοια και προσπάθεια κοινωνικής δικαιοσύνης. 

Γι’ αυτό και την πρώτη φορά που η αριστερά βρέθηκε στην κυβέρνηση, προσπαθήσαμε να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά τα φαινόμενα. Βάλαμε ένα φρένο, αλλά προφανώς είναι πολλά περισσότερα όσα θα πρέπει να γίνουν. Σε επίπεδο δικαιοσύνης, θεσμών και διαφάνειας, παραμένουν ακόμη «ανοιχτά» παράθυρα που τα γνωρίζει και αξιοποιεί η Δεξιά παράταξη και η οικονομική ελίτ που την στηρίζει. 

Η προσπάθειά μας τις περισσότερες φορές δεν είχε τα αποτελέσματα που θα θέλαμε, γεγονός που ενίσχυε την άποψη: «όλοι είναι ίδιοι». Πρόκειται για άποψη που με ενοχλεί περισσότερο και από το γεγονός ότι πολλοί οικονομικοί εγκληματίες καταφέρνουν να παραμείνουν ατιμώρητοι στην Ελλάδα. Είναι η άποψη που οδηγεί την λανθασμένη εκτίμηση: «Αφού όλοι είναι ίδιοι, δεν υπάρχει κάποιος να το κυνηγήσει, άρα δεν μπορεί να τιμωρηθεί στην Ελλάδα το οικονομικό έγκλημα». Άποψη που τελικά εξυπηρετεί το οικονομικό έγκλημα και  τους οικονομικούς εγκληματίες. 

Η χώρα έχει ανάγκη από κανόνες και όχι από τα «παράθυρα» αδιαφάνειας και διαπλοκής. Ο λαός μας γνωρίζει πολύ καλά, ποια κόμματα αφήνουν ανοιχτά τέτοια παράθυρα, σε ποια κόμματα βρίσκουν πολιτική στέγη οι οικονομικοί εγκληματίες. 

Σε πείσμα όλων αυτών, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Όχι μόνο γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρωστάει ούτε ένα ευρώ και έχει τακτοποιημένα τα οικονομικά του, αλλά γιατί δεν υπάρχει η παραμικρή σκιά ούτε πριν, ούτε μετά, ούτε από την περίοδο που βρεθήκαμε στην κυβέρνηση. Όπως έχει πει και ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ: «Και ανάποδα να μας γυρίσουν δεν θα πέσει κέρμα». Όσο δύσκολο έως αδύνατο και αν φαντάζει σήμερα το εγχείρημα, το σίγουρο είναι ότι ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΤΙΜΩΡΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! 

*Βουλευτής Ηρακλείου ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία